Donuyoruz...

Evet, donuse sayili hafta, gun hatta saat kaldi artik!!! Berbat bir psikoloji icindeyim! Deli gibi donmek isterken, her seyi herkesi cok ozlemisken biraz daha kalmak icin yapmayacagim sey yok gibi.
Bunun birinci nedeni hayatimda yasadigim ve yasayacagim en uzun tatilin bitiyor olmasi sanirim. Evet ben dogumumdan sonra bile bu kadar uzun sure evde kalmamisim; daha 6 aylikkken krese baslamisim :D Kendimi bildim bileli her sabah erken kalkar krese, anaokuluna, okula, fakulteye, ise kostururum :D Yani neredeyse genetik kodlarima islemis olan bu 7/24 bir seyle ugrasma cabasi amerikada baya bir sekteye ugradi ve biyolojik ve psikolojik dengem kendini sasirdi, sapitti! Donuste isleri tekrar yoluna koymak gerekecek ;P Ise basliyacagim; simdiden is yerinde bir suru supriz beni bekliyor.
Ama tum bunlardan once beni bekleyen 6 bavul ve bir suru ivir zivir esya var. Ya anlamiyorum bir turlu nasil birikti bu kadar esya? Kendi kendilerine mi cogaliyorlar? Biri mi getirip birakiyor eve bunlari? Nefret ediyorum toparlanmaktan!! :/ Daha bir bucuk ay once tasindik bir de, zaten o zaman toparlamistim baya bir kismini ama yine her sey dagilmis(kendi kendine) :p
Iste bu sebeplerden dolayi donesim yok, esya toplayasim & ise baslayasim yok... Ama bir yandan da evimi, ailemi ve arkadaslarimi coook ozledim :( Ben kendi yasam alanimdan hic bu kadar ayri kalmadim hayatimda ya :/ Her yere, herkese cabuk adapte olurum ama kendi dunyami ozledim!! Icindeki her seyle birlikte hem de :)
Bu sebeplerden de kosarak, ucarak donesim var canim memleketime!!!

Tinky ;)