Hayır öyle eften püften hastalıklar bana koymaz. Ateşi 37,5i geçince ilaç verme taraftarı da değilim, ilk ateşte soluğu hastanede alma taraftarı da. Ama 40.3ü görünce panikledim bir ara. Bir de tam geçti ohhh iyileştik derken 15gün sonra yenileyince moralim bozuldu. :/
Sabah saat 4:30a kadar uyumadık; duş, soğuk uygulama, olmadı ilaç, haydi gezdir kucakta, emzir rahatlasın çocuk derken sabaha karşı rahatladık. Ya da şöyle diyelim ona: ailece bayıldık! Tabii sabah 7:30da mesai başladı yine. Şimdi de bir mızırdanma, bir sürünme halleri... Çiçekle böcekle oyalama çabaları bende...
Dokunma ağlarım modu açık, yarı çıplak beklemedeyiz. Neyi mi? H3n2'nin evimizi sonsuza dek terk etmesini!!!
İstenmiyorsun arkadaşııımm!!! Yüzsüze bağlama bi git...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder